SUSPIRIA (Luca Guadagnino)

Suspiria

Om maar meteen met de akelig piepende deur in het behekste huis te vallen: Luca Guadagnino‘s remake van Dario Argento‘s giallo-klassieker ‘Suspiria’ is duister, pretentieus, over the top en bloederig. Bovendien valt de plot met geen menselijke logica te begrijpen.

Het goede nieuws: ‘Supiria’ is zonder discussie de visueel knapste film van het afgelopen jaar, is voorzien van een briljante soundtrack van Thom ‘Radiohead’ Yorke, kan bogen op geweldige acteerprestaties van Tilda Swinton, Dakota Johnson en Mia Goth, bevat enkele ronduit fantastisch gechoreografeerde dansscènes en is verdomd sexy.

En van een giallo horrorfilm verwáchten wij, fans, natuurlijk gewoon dat die bloederig, over the top en duister is.
Kortom: deze nieuwe ‘Suspiria’ is wel degelijk meer dan de moeite.

Het verhaal speelt zich af in het Berlijn van 1977: de stad is in de ban van de terreur van de Rote Armee Fraktion, terwijl Duitsland nog steeds gebukt gaat onder de gevolgen van zowel het nazisme als de Koude Oorlog.

Het is in die sfeer dat de jonge Amerikaanse danseres Susie Bannion (Dakota Johnson) in de stad arriveert, vastbesloten om te gaan studeren aan de Markos-dansacademie Continue reading “SUSPIRIA (Luca Guadagnino)” »

FINAL PORTRAIT (Stanley Tucci)

The-final-portrait

Hoe beter ons nieuwe jaar Art & Film-vertoningen te openen dan met ‘Final Portrait’, de film die Stanley Tucci maakte over één van de grootste kunstenaars van de laatste eeuw, Alberto Giacometti.

‘Final Portrait’ is – zoals de titel al weggeeft – helemaal gebaseerd op het allerlaatste meesterwerk dat Giacometti schilderde: een portret van de Amerikaanse kunstcriticus James Lord.

Volgens Giacometti zou zijn ‘snelle schets’ van James Lord hooguit een paar uur van diens tijd in beslag nemen.’ En aangezien Lords vliegtuig de volgende dag weer naar Amerika zou vertrekken, was er eigenlijk ook niet meer tijd.

Alleen: twee weken later zat de alsmaar meer gefrustreerde Lord nog altíjd te poseren voor de knorpot Giacometti – die overigens nog stééds niet tevreden was met het resultaat, en die dus nog wat extra poseertijd eiste.

De achttien dagen die het hele proces uiteindelijk zou duren zijn door James Lord nadien Continue reading “FINAL PORTRAIT (Stanley Tucci)” »

18/11/2003: STUPEUR ET TREMBLEMENTS

fearandtremblingpicZowel in het zuiden van ons land als in Frankrijk was het autobiografische boek ‘Stupeur et Tremblements’ van Amélie Nothomb een gigantische bestseller.

Daar moest uiteraard een verfilming van komen, en het goede nieuws is dat regisseur Alain Corneau (‘Tous Les Matins du Monde’, ‘Ridicule’…) zich met de hulp van Sylvie Testud (die de rol van Amélie speelt)  uitstekend van zijn taak gekweten heeft.

Amélie trok in 1990 naar Japan om het daar helemaal te gaan maken bij de Japanse multinational Yumimoto: ze kende de taal door en door, wilde zich aanpassen en hard werken.
Meer nog: ze dacht zelfs een Japanse te kunnen worden, maar dat bleek helaas voor haar – maar gelukkig voor de lezer en kijker – een complete illusie.

Als de eerste de beste naïeve westerlinge botste ze immers tegen allerlei vernederingen, ongeschreven wetten, debiele regels en onverwachte misverstanden, tot het kuisen van wc’s erop volgde.

Corneau verfilmde Nothombs boek zoals het moest: gewoon rechtdoor en zonder veel tierlantijntjes. Als u van droogkomische, soms zelfs bijtende satire houdt is ‘Stupeur et Tremblements’ dan ook helemaal uw ding.