JOJO RABBIT (Taika Waititi)

Jojo_Rabbit_1

Duitsland, 1944.

Jojo Betzler is een eenzame jongen van tien die een bijzonder enthousiast lid van de Hitlerjugend is, en die als beste vriend een zekere Adolf heeft.
Belangrijk detail: Adolf is niet te verwarren met de échte Hitler, want deze is alleen maar de imaginaire vriend van Jojo (en is bovendien een volstrekte idioot).

Wanneer Jojo op een dag ontdekt dat zijn alleenstaande moeder Rosie een Joods meisje bij hen laat onderduiken, wordt zijn hele levensbeeld overhoop gehaald.

Langzaamaan sluipt er zelfs twijfel in Jojo’s compleet door de Hitlerjugend gebrainwashte brein: is die nazi-ideologie van hem wel de juiste?

Een komedie over Hitler en de nazi’s maken is natuurlijk dansen op een wel zéér slappe koord, maar zie: met zijn ‘JOJO RABBIT’ is de Nieuwzeelander Taika Waititi er op excellente wijze in geslaagd een zéér grappige prent te brouwen die toch de inktzwarte nazi-realiteit niet wegschildert of onder het tapijt stopt.

‘JOJO RABBIT’ is dan ook een film die de toeschouwer constant op het verkeerde been zet: de ene seconde zit je iets té luid te lachen om een foute grap, de volgende seconde word je midscheeps geraakt door de onderliggende oorlogstragedie of uit je lood geslagen door de nazi-horror.

De humor situeert zich situeert op het kruispunt van hondsbrutaal en heerlijk silly: gooi ‘Allo Allo’, Chaplins ‘The Great Dictator’, Mel Brooks en ‘Inglourious Bastards’ in één grote pot, en u weet zo ongeveer wat u kunt verwachten.

De stijl roept dan weer herinneringen op aan Wes Andersons ‘Moonrise Kingdom’ – één criticus herdoopte ‘Jojo Rabbit’ dan ook tot ‘Moonreich Kingdom’.

De twee jonge hoofdpersonages zijn perfect gecast, en eigenlijk kan hetzelfde gezegd worden van de volwassenen: Stephen Merchant (‘Extras’, ‘The Office’) is geweldig als Gestapo-man Deertz, Scarlett Johansson is al even uitstekend als de stiekeme  Continue reading “JOJO RABBIT (Taika Waititi)” »

VICE (Adam McKay)

vice3

‘A real-life monster movie’: zo omschreef een Amerikaanse criticus ‘Vice’, en daar kunnen we ons eigenlijk helemaal bij aansluiten, al hadden we ook kunnen gaan voor ‘genadeloze politieke satire’ en ‘ijzersterke biopic van een rechtse cynicus’.

Herinnert u zich Dick Cheney nog, de vice-president ten tijde van Bush Jr.? Wie wàs die man eigenlijk? En hoe was hij in godsnaam op die positie geraakt?

Het antwoord: niemand die het weet, want Cheney gaf amper interviews, en àls hij het deed, waren ze doodsaai en nietszeggend. Verder bleef hij vooral de hele tijd in de schaduw, gedroeg hij zich in het openbaar als een uitgebluste ambtenaar en droeg hij de meest banale pakken die er te vinden waren.

En net dié handelswijze bleek voor de sluwe Cheney een bijna geniale manier om

ongemerkt en stoemelings als vicepresident een nooit geziene macht te verwerven, én de loop van de Amerikaanse politiek definitief te veranderen – helaas richting Donald Trump, maar dat is weer een ander verhaal.

Wie in de sixties echter voorspeld had dat Cheney tot één van de machtigste mannen uit de Amerikaanse geschiedenis zou uitgroeien, zou nochtans vierkant uitgelachen zijn: de jonge Cheney was een compleet gesjeesde student, een boertige fils à papa wiens Continue reading “VICE (Adam McKay)” »

Dinsdag 12/6/2018: THREE BILLBOARDS OUTSIDE EBBING, MISSOURI + Filmhuis-slotfeest met RIGUELLE & HAUTEKIET

three-billboards-outside-ebbing-missouri.20171219043826

Vertoningen:
DINSDAG 12 JUNI om 18u10!
DINSDAG 12 JUNI
om 20u30

Deze vertoning wordt gevolgd door het traditionele Filmhuis-slotfeest van ons seizoen, met als vanouds hapjes, drank & muziek.

Spelen dit jaar ten dans:
RIGUELLE & HAUTEKIET!

 

—-

Mildred Hayes is een huisvrouw uit Ebbing, Missouri bij wie de woede intern ettert: zeven maand geleden is haar dochter op gruwelijke wijze verkracht en vermoord, en al die tijd later heeft de lamlendige politie van het plaatsje nog steeds geen degelijk spoor, laat staan dat er al een verdachte gearresteerd zou zijn.

Wanneer Mildred ziet dat de plaatselijke flikken wel tijd hebben om zwarten te mishandelen, gaat ze tot de actie over. Op drie grote billboards klaagt ze de

onkunde van de politie in het algemeen (en van sherriff Willoughby in het bijzonder) aan: een rechtstreekse provocatie die een enorm domino-effect van gebeurtenissen in het
Continue reading “Dinsdag 12/6/2018: THREE BILLBOARDS OUTSIDE EBBING, MISSOURI + Filmhuis-slotfeest met RIGUELLE & HAUTEKIET” »

11/3/2008: THE ASSASSINATION OF JESSE JAMES BY THE COWARD ROBERT FORD

Assassination_of_Jesse_James_7Toegegeven: met zo’n titel lijkt het alsof u het einde van deze film nu al kent, maar dat is maar schijn.

Deze film gaat namelijk niét over Jesse James, maar draait eigenlijk rond Robert Ford.

Jesse James was rond 1870 een beruchte bank- en treinovervaller, een levende legende over wie toén al veel boeken werden geschreven: Ford verslond die allemaal, en groeide uit tot een soort geobsedeerde fan – zeg maar stalker – van James.
In die mate zelfs dat hij op zijn twintigste bij James’ boevenbende ging solliciteren…

Met ‘The Assassination…’ blaast regisseur Andrew Dominik het al vele malen doodverklaarde westerngenre nieuw leven in, daarbij geholpen door de prima soundtrack van Nick Cave en een stel uitstekende acteerprestaties: Casey Affleck is  Continue reading “11/3/2008: THE ASSASSINATION OF JESSE JAMES BY THE COWARD ROBERT FORD” »