J’ACCUSE (Roman Polanski)

 

J_AccuseU dacht dat het nog nooit zo erg is geweest met de polarisering in de maatschappij als tegenwoordig?

U dacht dat het antisemitisme uitgevonden was door de Duitsers?
U dacht dat ons gerechtelijk apparaat slecht functioneert?

Dan raden wij u aan naar ‘J’accuse’ te komen kijken: de excellente nieuwe van Roman Polanski gaat namelijk over de affaire Dreyfus, de beruchte gerechtelijke dwaling die aan het einde van de 19de eeuw de Franse samenleving helemaal in tweeën splijtte.

De (joodse) legerkapitein Alfred Dreyfus werd in 1894 schuldig bevonden aan spionage, en bijgevolg veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf op Duivelseiland. Maar wanneer kolonel Picquart aan het hoofd van de dienst Contraspionage benoemd wordt,

ontdekt die dat de bewijzen tegen Dreyfus vervalst waren, én dat de echte spion nog altijd vrij rondloopt.

En hoewel Picquart een verstokte nationalist en antisemiet is, is er toch nog één iets waar hij een nog grotere hekel aan heeft dan aan Joden: aan leugens en onrecht. Meer nog: hij is zelfs bereid zijn hele carrière op het spel te zetten om de ware feiten in de Continue reading “J’ACCUSE (Roman Polanski)” »

CINEMA CORONA #72: KNIFE IN THE WATER (Roman Polanski)

knife_in_the_water

86 (!) is Roman Polanski ondertussen, en voor de uitmuntende CINEMA CORONA-film van vandaag gaan we helemaal terug naar het begin van zijn carrière, in 1962.

Na een reeks opmerkelijke kortfilms waar het talent vanaf spatte, regisseerde hij toen zijn eerste langspeler, die hem meteen een wereldwijd publiek én een Oscarnominatie voor Beste Buitenlandse Film zou opleveren: ‘KNIFE IN THE WATER’.

Het verhaal draait rond André en Krystyna, een wat op elkaar uitgekeken koppel dat op weg is naar een uitje aan een meer, om daar een zeiltocht te gaan maken. Op weg daar naartoe rijden ze echter bijna een onvoorzichtige lifter omver.
Ondanks de woordenwisseling die daarna ontstaat tussen de man en de lifter, nemen ze hem toch mee, en nodigen ze hem uiteindelijk zelfs mee uit op de zeiltocht.

Maar eens op de boot ontstaat toch weer animositeit tussen de iets oudere, succesvolle en hautaine man en de hanige jongere lifter: allebei willen ze het alfamannetje zijn, allebei proberen ze – bijna op het kinderachtige af – indruk te maken op de sexy vrouw…

De jonge Polanski draaide de film nog in het communistische Polen, waar de partijbureaucraten overigens het scenario eerst hadden afgewezen.
Ondanks dat soort tegenwerking en de beperkte middelen slaagde Polanski er (samen met zijn maat en co-scenarist Jerzy Skolimowski) erin toch een ijzersterke, broeierige, spannende en sexy film af te leveren.

De jazz-soundtrack van Krzysztof Komeda is ronduit fantastisch, net als de adembenemende zwart-witfotografie van Jerzy Lipman.

CINEMA CORONA #30: ‘DE DIKKE EN DE DUNNE’, ‘A THERAPY’ en andere kortfilms van Roman Polanski

Quarantainedag 30!Therapy

Roman Polanski kent u uiteraard van magistrale langspeelfilms als ‘Repulsion’, ‘Chinatown’, ‘Rosemary’ Baby’, ‘Carnage’ of – onlangs nog – ‘J’Accuse’, maar ook op de korte afstand heeft hij al flink wat pareltjes geproduceerd.

We beginnen met ‘A THERAPY’, een korte film (of een lange reclamespot) die hij draaide voor Prada, met in de hoofdrollen Ben Kingsley en Helena Bonham Carter - geld was dus blijkbaar geen probleem voor de sjakossenfabrikant, maar het resultaat was er dan ook naar:

Dik een halve eeuw eerder maakte hij ‘DE LAMP’ (‘Lampa’, 1959), het afstudeerproject van zijn klasgenoot Krzysztof Romanowski dat door Polanski geregisseerd werd. Met dit verhaal over een poppenmaker die zijn hele hebben en houden in vlammen ziet opgaat bewijst Polanski dat hij eigenlijk niet veel meer nodig heeft dan een stel poppen om een uiterst creepy, sinistere film te creëren – een soort David Lynch-film avant la lettre, zeg maar.

Eén van zijn eigen studentenfilms was ‘LET’S BREAK THIS BALL’ (‘Rozbijemy Zabawe’), een korte sfeerschets over een stel nozems die de tijdens een jongerenfeestje de boel op stelten komen zetten.
De film dateert uit 1957, wat de zeer rock-‘n-rolle, ‘Rebel Without A Cause’- achtige sfeer en het tijdsbeeld dat van de Poolse jeugd geschetst wordt des te merkwaardiger maakt: Polen was toen nog een communistische dictatuur waar jonge rebellie niet echt op prijs werden gesteld.
Polanski speelt zelf overigens één van de party crashers.

Terug naar meer recentere tijden met ‘GREED’, een grappige, cynische nepcommercial voor een parfum dat de geur van de moderne tijd.
Met Natalie Portman en Michelle Williams.

En ten slotte hebben we ‘DE DIKKE EN DE DUNNE’ (‘Le Gros Et Le Maigre’), een cynische, bijna slapstick-achtige komedie uit 1961 over een vadsige dikzak die zijn magere knecht zwaar onder de knoet houdt, en die zelfs te lui is om te gaan pissen.
Polanski speelt zelf de rol van de knecht.

Enjoy, en blijf in uw kot!

Art & Film: EXPRMNTL (Brecht Debackere)

exprmntl3

Knokke, 1949: het favoriete oord van de Belgische beau monde vindt dat het niet kan achterblijven bij buitenlandse tegenhangers als Cannes en Venetië, die allebei een eigen filmfestival hebben.

En dus wordt in het plaatselijke casino het – ahum – World Festival of Film and the Arts opgezet. In de rand van het programma mag de Cinemathèque een sectie samenstellen naar aanleiding van het 50-jarige bestaan van de film.

De unieke en bizarre reeks dadaïstische, abstracte en surrealistische films die de visionaire conservator Jacques Ledoux daar toonde groeit al snel uit tot een apart festival: EXPRMNTL.

Ondanks het feit dat er amper vijf edities van EXPRMNTL georganiseerd zijn (in 1949, 1958, 1963, 1967 en 1974), is de reputatie van het festival niet minder dan mythisch: de piepjonge Martin Scorsese, Edgar Reitz en Roman Polanski kwamen er ooit hun eerste experimentele films vertonen, undergroundheld Kenneth Anger werd er al in Continue reading “Art & Film: EXPRMNTL (Brecht Debackere)” »

LA VENUS A LA FOURRURE (VENUS IN FUR) (Roman Polanski)

venus-in-fur-poster-620x842Roman Polanski is dit jaar de 80 (!) gepasseerd, maar de man blijft meer avontuurlijke en inventieve films maken dan menig jong regisseur: zijn nieuwste, ‘La Vénus à la Fourrure’, is bijvoorbeeld gebouwd rond welgeteld twéé acteurs in één theaterzaal.

Theaterregisseur Thomas (gespeeld door Polanski-lookalike Mathieu Amalric) heeft er een uiterst frustrerend dagje opzitten: tijdens de audities voldeed geen enkele actrice aan zijn eisen.

Gelukkig komt – net voor hij er helemaal de brui aan wil geven – de bloedmooie maar helemaal uitgeregende Vanda het zaaltje binnengewandeld (rol van Emmanuelle Seigner, in het echte leven mevrouw Polanski).

Thomas vindt de bijzonder doortastende Vanda vulgair, maar de regisseur moet zich uiteindelijk gewonnen geven: Vanda is gewoon geboren voor de rol, en neemt algauw zélf de touwtjes in handen.

Polanski baseerde zijn ‘La Vénus à le Fourrure’ op het gelijknamige toneelstuk van David Ives, dat op zijn beurt dan weer gebaseerd was op het boek ‘Venus im Pelz’ van
Leopold von Sacher-Masoch – yep, inderdaad de man die zijn naam gaf aan het Continue reading “LA VENUS A LA FOURRURE (VENUS IN FUR) (Roman Polanski)” »

CARNAGE (Roman Polanski)

carnage-de-roman-polanski-10584752fiectJawel, ze bestaan, regisseurs die genoeg hebben aan één kamer en vier acteurs om een topfilm te maken: Roman Polanski is zo iemand, en het bewijs wordt geleverd in ‘Carnage’, een excellent en uitermate grappig Kammerspiel, toch voor wie van cynische humor houdt.

Alle ellende begint wanneer de buurjongetjes Bruno en Ferdinand (allebei 11) een stevige ruzie krijgen die een beetje uit de hand loopt, en die ermee eindigt dat de ene de andere met een stok twee tanden uit z’n bek slaat.

De ouders van de twee kleine vechtjassen besluiten samen te komen om ‘alles als volwassenen onder elkaar op te lossen’. Zo gezegd, zo gedaan!

Alleen blijkt zoiets in de praktijk toch soms iéts moeilijker te liggen dan vooraf gedacht. Bovendien blijkt onze ‘beschaving’ en ‘redelijkheid’ vaak ook maar een héél dun laagje vernis: één keer aan dat laagje krabben, en je zit weer bij de inwendige Neanderthaler die zijn buurman de schedel probeert in te slaan.

Polanski kon voor deze zalige inktzwarte komedie een beroep kon doen op het puikje van het acteursgild: Jodie Foster speelt de pannen van het dak als de fijnzinnige
Darfoer-experte (die eigenlijk gewoon een verschrikkelijke bitch blijkt te zijn), John C. Reilly doet niet voor haar onder in gevoelloosheid, Kate Winslet kotst zich de longen uit het lijf, en Christoph Waltz is al even klootzakkerig uitstekend als in zijn nazi-rol in Continue reading “CARNAGE (Roman Polanski)” »

THE GHOST WRITER (Roman Polanski)

ghostWanneer de ghostwriter van de memoires van de Britse ex-premier Adam Lang om het leven komt, huurt de uitgever voor een pak poen snel een andere ghostwriter in.

Die ‘Ghost’ wordt door zijn opdrachtgevers alleen maar geacht een lekker weglezende bestseller af te leveren, maar helaas ontdekt hij tijdens het herschrijven stilaan de onfrisse waarheid achter het pro-Amerikaanse beleid van de premier…

Roman Polanski en scenarist Robert Harris baseerden de figuur van premier Adam Lang losjes op Tony Blair, iemand die hier wordt afgeschilderd als een gewetenloos cynicus, en een type dat vooral sterk is in het handig om lastige vragen heen praten.

Toch is ‘The Ghost Writer’ niet zozeer een politieke film als wel een briljante filmische stijloefening, want Polanski (‘Chinatown’, ‘Rosemary’s Baby’, ‘The Pianist’…) serveert

ons vooral een superbe thriller barstensvol knipogen naar dé grootmeester van de suspense, Alfred Hitchcock.

De zwarte humor, de briljante montage, de perfect uitgekiende shots, de soundtrack van Alexandre Desplat, de zorgvuldig opgebouwde spanning, in letterlijk àlles toont  Continue reading “THE GHOST WRITER (Roman Polanski)” »

THE FEARLESS VAMPIRE KILLERS (Roman Polanski)

fearlessvampireKort samengevat: dit isDracula’, maar dan om te lachen.
En geregiseerd door Roman Polanski.

Voilà, dat zouden genoeg redenen moeten zijn om deze film te komen bekijken!

Als het goed is zou u van Polanski allang zijn rijtje klassiekers (‘Chinatown’, ‘Repulsion’, ‘Rosemary’s Baby’…) helemaal uit het hoofd moeten kennen, en daarom presenteren wij graag eens een iets minder bekend maar daarom niet minder leuk buitenbeentje uit zijn oeuvre: ‘The Fearless Vampire Killers’ is een bijzonder vrolijke en uiterst stijlvolle spoof op (én hommage aan) de Dracula- en de Hammer-horrorfilms.

Hoogtepunt: de magistrale vampierenbal-scène, waarop al de gasten uit het graf verrijzen.

Let ook op de prachtige, sfeervolle fotografie van Douglas Slocombe, en de gewéldige soundtrack van Krzystof Komeda, een aanrader voor de vleermuizen onder u!

Behalve Polanski zelf speelt onder andere ook Sharon Tate mee, Polanski’s echtgenote Continue reading “THE FEARLESS VAMPIRE KILLERS (Roman Polanski)” »

THE PIANIST (Roman Polanski)

the-pianist1Na een sowieso al uiterst rijke carrière draaide Roman Polanski op 68-jarige leeftijd zijn meest persoonlijke film: in ‘The Pianist’ vertelt hij op uiterst indrukwekkende manier het waargebeurde verhaal van Arthur Szpilman, de joodse pianist die de verschrikking van het getto van Warschau overleefde.

Voor Polanski zelf uiterst bekende materie, want als kind groeide hij op in het getto van Krakow, van waaruit zijn hele familie naar de uitroeiingskampen gedeporteerd werd.

‘The Pianist’ begint in ’39, met het bombardement van Warscha: Szpilman – vertolkt door een indrukwekkende Adrien Brody – speelt net op dat moment in een radiostudio een nocturne van Chopin.

De uiterst begaafde pianist moet na de verovering ondervinden hoe de Duitsers Warschau zorgvuldig tot een hel ombouwen, een hel die Szpilman alleen weet te  Continue reading “THE PIANIST (Roman Polanski)” »