TITANE (Julia Ducournau)

Titane_poster_1

OK, een kleine maar duidelijke waarschuwing vooraf: ‘TITANE’, de nieuwe van de Franse regisseuse Julia Ducournau, is niét bedoeld voor mensen met een zwakke maag of een teergevoelige ziel.

Geen nood, even goede vrienden: voor u hebben we bijvoorbeeld ‘THE FATHER’ of ‘IN THE MOOD FOR LOVE’ op ons programma staan, óók uitstekende films die we zeer kunnen aanraden.

Maar wie mee in het inktzwarte, ontregelende (maar ook best duister-grappige) universum van een visionaire en volstrekt unieke filmmaakster wil stappen: check vooral ‘TITANE’.

In Cannes verdeelde de film de critici in twee diametraal tegenover elkaar staande kampen (een deel liep gewoon de zaal uit), maar de jury maakte gelukkig de enige juiste keuze door haar de Gouden Palm toe te kennen: want of u nu van body horror houdt of niet, niemand kan ontkennen dat Ducournau een totaal onverschrokken regisseuse

met een volstrekt eigen visie is, en iemand die zich door geen enkel vakje of moreel regeltje laat inperken.

Hoofdpersonage van ‘TITANE’ is Alexia (bijzonder straffe rol van de debuterende Agathe Rouselle), die sinds ze als kind ternauwernood een zwaar auto-ongeluk overleefde met een titaniumplaat in haar hoofd rondloopt.
En nu mag titanium wel het sterkste metaal zijn dat we kennen, helaas zorgt een implant

Continue reading “TITANE (Julia Ducournau)” »

RAW (aka GRAVE) (Julia Ducournau)

grave

U bent in het bezit van een stalen maag?
U hebt een inktzwart gevoel voor humor?
U kent uw horrorklassiekers?
U houdt van een lekker stuk op zijn tijd?
U hebt zin in een werkelijk ge-wel-di-ge, sexy film die u anderhalf uur lang aan uw stoel genageld houdt?

Dan hebben wij ‘Grave’ (of voor wie de Engelse titel verkiest: ‘Raw’) voor u klaarstaan, het onwaarschijnlijk straffe debuut van Julia Ducournau.

Alles draait rond Justine, een schuchtere vegetarische studente aan de faculteit Dierengeneeskunde: tijdens een bijzonder vettig doopritueel wordt ze tot haar ontzetting en walging verplicht een homp rauw vlees naar binnen te werken – door haar oudere zus nota bene, die fungeert als één van de schachtenmeesters.

Tot haar eigen verbazing blijkt de idealistische, strikte (en nog maagdelijke) Justine al die proteïnen eigenlijk stiekem wel lekker te vinden: een ervaring die al snel haar hele leven overhoop zal gooien…

In tegenstelling tot de meeste horrorfilms is ‘Raw’ geen festijn van over the top hak- en kapwerk, maar net een, euh, subtiel opgebouwde film: het zich slim ontrollende scenario en de schitterende, unheimliche sfeersetting zorgt ervoor dat de kijker in de loop van de Continue reading “RAW (aka GRAVE) (Julia Ducournau)” »