CINEMA CORONA #164: Art & Film: WHO’S AFRAID OF CONCEPTUAL ART?

Whos_Afraid_Of_Conceptual_Art
Hebt u ook weleens in een museum voor een hoop karton, drie vodden en vuilbak gestaan, niet wetende of dat nu één van de kunstwerken was, of gewoon een hoop karton, drie vodden en een vuilbak die daar toevallig lagen?

En àls het een kunstwerk bleek te zijn, was het dan ook écht kunst, of gewoon een flauwe en ondertussen al flink belegen grap van een ‘kunstenaar’ die het ‘kunst’ heeft genoemd.

De oorzaak (of de schuld) van die verwarring ligt bij Marcel Duchamp: sinds hij meer dan een eeuw geleden een fietswiel en een urinoir tot kunst bombardeerde, staan veel mensen argwanend of zelfs afwijzend tegenover hedendaagse kunst.

Ook kunsthistoricus dr. James Fox is een scepticus over conceptuele kunst, maar wil de kunstenaars in deze documentaire met open vizier en dito geest tegemoet treden, om te ontdekken of er misschien toch iets inzit.

Fox begint zijn zoektocht met de aankoop van een kunstwerk van Martin Creed, winnaar van de gerenommeerde Turner Prize en één van Engeland bekendste hedendaagse kunstenaars: het kunstwerk blijkt een door Creed gevouwen papieren prop te zijn, die (in beperkte oplage, uiteraard, en voorzien van een echtheidscertificaat) voor 180 pond verkocht wordt…

Creeds idee lijkt niet meer dan een flauwe doordruk van wat de Italiaanse conceptuele kunstenaar Piero Manzoni in 1961 al deed: zijn kaka in een 90 doosjes doen, die presenteren als ‘Artist’s Shit’, en de doosjes vervolgens verkopen tegen dezelfde prijs per kilo als goud.

Wie die ‘Artist’s Shit’ toen kocht, deed overigens een uitzonderlijk goede zaak, want de laatste keer dat een doosje van Manzoni’s shit bij veilinghuis Christie’s onder de hamer ging (in 2015) werd er door een koper maar liefst 182.000 pond voor neergeteld.

De Amerikaanse performance artist Chris Burden ging nog verder: die liet zichzelf tijdens zijn performances Jezus-gewijs nagels door de handen slaan, kroop in bloot bovenlijf door glas en liet zichzelf beschieten met een geweer.

Anderen – zoals Christian Jankowski – lijken op het eerste zicht dan weer meer practical jokers, met een arsenaal aan ontregelende, anarchistische en mediagenieke grappen.

Het is in die wondere wereld van conceptuele en performance artists dat James Fox zich laat onderdompelen, om bij de artiesten zelf te ontdekken of de keizer al dan niet kleren aanheeft.
Volg deze boeiende ontdekkingstocht hier:

Art & Film loopt zoals altijd in samenwerking met Academie Mechelen.

LUDWIG VAN (Mauricio Kagel)

ludwig van

Naar aanleiding van de tweehonderdste verjaardag van Beethovens geboorte maakte de Argentijns-Duitse componist en regisseur Mauricio Kagel ‘Ludwig Van’, een film waarin hij – met de hulp van Joseph Beuys! – de manier waarop Beethovens muziek gebruikt (en misbruikt) wordt kritisch, provocerend en ironisch onder de loep neemt.

Samen met de componist bezoeken we het Bonn van de late jaren ’60, waar Ludwig van

LOGO-Lunalianiet alleen halt houdt in een platenzaak, maar ook deelneemt aan een toeristische rondleiding in zijn eigen geboortehuis.

Voor de al even provocatieve soundtrack gebruikte Kagel een geheel van Beethoven-motieven en -flarden, dat klinkt ‘zoals Beethoven zijn muziek hoorde toen hij bijna doof was’.

LUDWIG VAN
Regie: Mauricio Kagel
D-ARG 1970, 91 min., z/w

De in Filmhuis Mechelen geplande vertoning van deze film werd vanwege de corona-pandemie geannuleerd.

Een organisatie i.s.m. Festival van Vlaanderen – Mechelen.

In het kader van LUNALIA, dit jaar in het teken van Beethoven.

Art & Film: BEUYS (Andres Veiel)

BeuysBeuysBeuysBeuys

‘Beuys’ is een fascinerend en amusant documentair portret van de legendarische Duitse kunstsjamaan met de onafscheidelijke khaki vissersvest en vilten hoed.

Geboren in 1921 werd Joseph Beuys op zijn vijftiende zoals elke Duitse jongere verplicht lid van de Hitlerjugend, waarna hij zich in 1941 aanmeldde bij de Luftwaffe.

Een keuze die hem bijna zijn leven kostte toen zijn Stuka boven de Kaukasus neergeschoten werd: daar zouden de Tataren volgens de mythe zijn leven gered hebben door zijn zwaargewonde lichaam in vet en vilt te rollen – de twee elementen die later de basis van zijn kunstwerken zouden uitmaken.

Met een oeuvre dat vooral bestond uit performances, happenings (‘Aktionen’), provocaties en pure ideeën eerder dan uit tastbare werken is Beuys na zijn overlijden in 1986 minder zichtbaar gebleven dan bijvoorbeeld Picasso of Warhol, maar zijn invloed
Continue reading “Art & Film: BEUYS (Andres Veiel)” »

Art & Film: ‘DOCUMENTA 4′ + ‘DOCUMENTA 5′ (Jef Cornelis)

Documenta_5_Jef_Cornelis_BeuysIn samenwerking met Academie Mechelen presenteert het Filmhuis een documentair tweeluik van de Belgische filmmaker Jef Cornelis.

De films worden ingeleid door Hans Martens (directeur Academie Mechelen, die een introductie geeft over de geschiedenis van de Documenta-tentoonstellingen (1955-2017).

‘Documenta 4′ (1968) en ‘Documenta 5′ (1972) werden door Cornelis gemaakt voor de toenmalige BRT.

Beide films presenteren een uniek beeld van twee tentoonstellingen die bijzonder belangrijk waren voor de verdere ontwikkelingen in de hedendaagse kunst.
Ze tonen ons de kunstenaars en de tentoongestelde werken, laten ons kennis maken met de curatoren én met de discussies die gepaard gingen met de voorbereiding en de opening van de tentoonstellingen.

logo-academie-1Toen de Documenta 4 in 1968 van start ging, was de kunstwereld verzeild in een authoriteitscrisis en, zoals Roger Raveel het opmerkte, Continue reading “Art & Film: ‘DOCUMENTA 4′ + ‘DOCUMENTA 5′ (Jef Cornelis)” »