ETERNITE (Tran Anh Hung)

eternite_photo-15Niet voor iedereen, maar misschien wel voor u. Als het u lukt in de juiste zone te raken, dan zal u een – we zweren het – magnifieke film te zien krijgen.’

Met die woorden vatte de recensent van Humo onlangs het prachtige ‘Eternité’ van de Frans-Vietnamese grootmeester Tran Anh Hung (‘L’odeur de la papaye verte’, ‘Cyclo’, ‘Norwegian Wood’) perfect samen.

Want inderdaad: als u wilde actie, krankzinnige plottwists, flitsende montages en knallende explosies verwacht, blijf dan vooral thuis, want dan is deze film gegarandeerd niks voor u.
Maar als u daarentegen nog eens een film wil zien die in deze hysterische Twitterende Trump-tijd (Sneller! Korter! Dommer! Brutaler!) voor subtiliteit, voor understatement en – vooral – pure schoonheid durft te gaan, ja, dàn mag u ‘Eternité’ onder geen enkel beding missen.

De film vertelt de kroniek van een bourgeoisfamilie die bijna honderd jaar en vijf generaties beslaat.

De vertelling begint rond de eeuwwisseling, wanneer de mooie Valentine zich verloofd met Jules: het begin van een gelukkig en kinderrijk huwelijk, tot de onverwachte dood van Jules Valentine een dramatische klap bezorgt. Maar hoe dramatisch ook, het leven gaat onherroepelijk door voor Valentine en haar kinderen…

En terwijl Valentine de tijd en het leven ziet verstrijken, volgen we met haar de nieuwe geboortes, de nieuwe sterfgevallen en de nieuwe huwelijken, in goede en in kwade dagen: dat elke nieuwe generatie opnieuw verliefd wordt, dat elke generatie onvermijdelijk opnieuw met pijn, verlies en de dood moet leren omgaan, dat elke nieuwe  Continue reading “ETERNITE (Tran Anh Hung)” »