Tagarchief: 2004

5/4/2005: THE EDUKATORS

Geplaatst op door

edu2Twee jonge anarchisten kraken villa’s van de rijken, verbouwen er de boel een beetje en laten na hun actie telkens een briefje achter: ‘De vette jaren zijn voorbij!’

Was getekend: The Edukators.

Alles blijft leuk, tot ze op een dag één van de villa-eigenaars op hun weg treffen.
Ze zien geen andere uitweg dan de man te ontvoeren, waarna al snel blijkt dat de rijkaard eigenlijk een oude mei ‘68-er is – typisch, leer ze ons kennen, die mei ‘68’ers!

Enfin, wat volgt laat zich raden: discussies over Het Systeem en hoe het te veranderen, activisme, kapitalisme, idealisme en verzet.

‘The Edukators’ is met kennis van zaken geregisseerd door de Duitse Oostenrijker Hans Weingartner, want de man komt zelf uit de Berlijnse krakersscène.

THE EDUKATORS (DIE FETTEN JAHRE SIND VORBEI)
Regie: Hans Weingartner
D 2004, 126 min.

29/3/2005: ETERNAL SUNSHINE OF THE SPOTLESS MIND

Geplaatst op door

eternal-sunshine-of-the-spotless-mind-originalNooit gedacht dat het Filmhuis nog eens een film met Jim Carrey zou vertonen, maar in ‘Eternal Sunshine of the Spotless Mind’ acteert de voormalige smoelentrekker zo goed dat we wel moésten.

Carrey speelt ene Joel Barisch, een schuchtere man die hopeloos verliefd wordt op de exuberant gekapte Clementine (een heerlijke Kate Winslet).

De twee beginnen een relatie, maar wie schetst echter Joels – en onze – verbazing als hij opeens ontdekt dat een schimmige psychomedische firma zijn geheugen probeert te wissen!

Uiteraard wil Joel noch zijn herinneringen, noch zijn Clementine – laat staan zijn herinneringen aan Clementine – kwijtraken…

Het wonderlijk weirde scenario is van de prettig gestoorde Charlie Kaufman (de man

Continue reading “29/3/2005: ETERNAL SUNSHINE OF THE SPOTLESS MIND” »

15/3/2005: 2046

Geplaatst op door

2046cNa Zhang Yimou en Park Chan-wook is Wong Kar-wai de derde Oosterling op dit programma, en daar is een zeer goede reden voor: kunnen wij het helpen dat de beste, meest vitale én meest gevarieerde cinema tegenwoordig in het Verre Oosten wordt gemaakt?

Wong (al lang een Filmhuisfavoriet, zie ‘Chungking Express’, ‘Fallen Angels’, ‘In the Mood for Love’…), maakte met ‘2046′ een soort nostalgische science fiction-film: centrale figuur is de auteur Chow, die een roman schrijft over een trein die naar 2046 rijdt, een jaar waarin de tijd zal stilstaan en reizigers hun herinneringen kunnen ophalen.

En in Chows eigen geheugen blijken het vooral de verhalen over de liefde te zijn die zijn leven kleurden…

Met de hulp van de meesterlijke Tony Leung en de Drie Chinese Divas (Gong Li, Faye Wong en Zhang Ziyi, die u ook al in ‘House of Flying Daggers’ kon zien), het geniale

Continue reading “15/3/2005: 2046” »

HOUSE OF FLYING DAGGERS (Zhang Yimou)

Geplaatst op door

house_of_flying_daggers_014Wij houden van véél Chinezen, maar toch vooral van den dezen: Zhang Yimou is zijn naam, en hij schonk ons al een hele rij prachtfilms gaande van ‘Het Rode Korenveld’ en ‘Shanghai Triad’ tot ‘Not One Less’ en het briljante historische epos ‘Hero’ van vorig jaar.

Met ‘House of Flying Daggers’ gaat Zhang voort op de weg van die laatste film, en slaagt hij er zelfs in die nog te overtreffen.

Het verhaal draait rond de blinde Mei, een nieuw meisje in het Pioenpaviljoen dat ervan verdacht wordt banden te hebben met het House of Flying Daggers, een groep rebellen.

Jin krijgt de opdracht haar te ontmaskeren, en beraamt samen met Leo een plan om het hoofd van het House of Flying Daggers in de val te lokken. Jin en Mei worden echter Continue reading “HOUSE OF FLYING DAGGERS (Zhang Yimou)” »

8/2/2005: UN LONG DIMANCHE DE FIANCAILLES

Geplaatst op door

69581319Moeten we u hier na meesterwerken als ‘Delicatessen’ of ‘Amélie Poulain’ nog proberen te overtuigen van het unieke talent van Jean-Pierre Jeunet?
We hopen voor u van niet.

Jeunets nieuwste parel heet ‘Un Long Dimanche de Fiançailles’ en speelt zich af in de nasleep van WO I.

Mathilde wil niet zomaar geloven dat haar geliefde Manech aan het front gesneuveld is, en start koppig een eigen zoektocht, waarin ze stukje bij beetje de ware – en nogal gruwelijke – toedracht ontdekt…

‘Un Long Dimanche de Fiançailles’ is een volstrekt unieke film, want tegelijk én een

liefdesfilm én een modern sprookje én een reflectie op de absurde slachtpartij die WO I was.

Bovendien is Audrey ‘Amélie Poulain’ Tautou – alwéér – geweldig als Mathilde, en zijn Continue reading “8/2/2005: UN LONG DIMANCHE DE FIANCAILLES” »

18/1/2005: GEGEN DIE WAND

Geplaatst op door

headon1Wat vooraf zal gaan: van 18/1 tot en met 15/2 toont het Filmhuis in het voorprogramma ‘WEG VAN BRUSSEL’, een selectie kortfilms over/uit/zich afspelend in Brussel en/of van/met Brusseleirs: een filmische Zinneken Parade, quoi, gemaakt door de grootste talenten uit onze filmscholen!

In het hoofdprogramma: ‘Gegen die Wand’ van Fatih Akin, een film die bijna naadloos aansluit op ‘Ae Fond Kiss’, want ook hier draait het om lovestory waarvan de hoofdrolspelers – Cahit en Sibel – uitgebreid met hun eigen cultuur worstelen.

De twee Duitsers van Turkse origine hebben elkaar leren kennen in een psychiatrische inrichting, waarin ze allebei na een zelfmoordpoging waren beland.
Om Sibel te redden uit het moslimkeurslijf waarin haar familie haar wil dwingen, besluit de twintig jaar oudere Cahit een soort schijnhuwelijk met haar aan te gaan: zo kan hij zich voor het eerst in zijn leven ook eens nuttig maken…

‘Gegen die Wand’ won op het jongste Filmfestival van Berlijn de Gouden Beer, vooral dankzij de acteerprestatie van de ‘debuterende’ hoofdactrice Sibel Kekili – van wie achteraf uitlekte dat ze helemaal geen debutante was, omdat ze al in een aantal pornofilms had meegespeeld. En u?

4/1/2005: AE FOND KISS

Geplaatst op door

ae_fond_kiss_xl_01Na Ché op zijn motsiklet nog niet genoeg revolutie gehad?

Hierzie, dan gooien we er nog rap de jongste Ken Loach bovenop!

Deze keer verfilmde Rooie Ken (‘Land and Freedom’, ‘Kes’, ‘Hidden Agenda’…) een soortement multicultureel Romeo & Julia-verhaal dat zich afspeelt in Glasgow: Casim, zoon van Pakistaanse immigranten, werkt als DJ in een nachtclub.

Tot daar geen probleem voor zijn familie, maar dat verandert snel wanneer hij verliefd wordt op Roisin.

Roisin is een intelligent, mooi, blond en katholiek meisje, maar van een huwelijk kan volgens Casims familie geen sprake zijn, want ten eerste is zij een goree – een blanke – en ten tweede is Casim voorbestemd voor zijn nicht Yasmine…

‘Ae Fond Kiss’ is in de Ken Loach-traditie weer sober verfilmde sociale cinema, met zowat recht van de straat geplukte maar uitstekende acteurs.

28/12/2004: DIARIOS DE MOTOCICLETA

Geplaatst op door

diarios_de_motocicleta_(2003)Een biografische film over Ché?

Dat moést bijna wel een brok Reevoluutsjoneire Gerilja-sinema met heroïsche gevechten tegen de inslechte kapitalisten en met bijrollen voor Fidel en diens Sigaar worden, maar gelukkig is de Braziliaan Walter Salles er met zijn ‘Diarios de Motocicleta’ mooi in geslaagd dààr omheen te fietsen.

Salles (zie ook ‘Central do Brasil’) concentreert zich immers maar op één halfjaar uit Guevara’s leven, en dan nog een halfjaar uit zijn prerevolutionaire-periode, waarin hij met zijn makker Alberto Granado op de motor door Zuid-Amerika trok.

Geen echt politieke film, dus, maar eerder een Kerouac-achtige roadmovie over twee burgerjongetjes die tijdens een als plezierreis opgezette trip langzaamaan uitgroeien tot revolutionairen-in-de-dop.

Met Gael Garcia Bernal (eerder al de ster van ‘Amores Perros’, ‘Y Tu Mama Tambien’ en ‘La Mala Educacion’) in de rol van de jonge Guevara, en de Argentijnse soapacteur Rodrigo de la Serna als Alberto Granado.

21/12/2004: SUPER SIZE ME

Geplaatst op door

kill-burgerKan er nog een filmpje bij voor u zich op de rijkelijke oudejaarsbanketten gooit?

Als amuse gueule op die feestelijkheden hadden wij immers gedacht aan ‘Super Size Me’, een documentaire van Morgan Spurlock over de fastfood-vreetcultuur.

Meer dan één derde van de Amerikaanse kinderen kampt immers met overgewicht, en ongeveer een kwart van de Amerikanen eet dagelijks fast food, al is dat volgens de McDonalds-directie gezond voedsel.

Spurlock besloot dat laatste eens uit te testen door gedurende een maand alléén maar McDonalds te eten, en dan bij voorkeur hun gigantische Supersize-menu’s: walgelijke bergen friet, cola en vlees vol vet en calorieën die de fastfoodgigant voor een prikje aanbiedt.

Het resultaat van Spurlocks experiment? Hij kwam op één maand 12 kilo bij, kreeg hartkloppingen, werd depressief, had problemen om zijn pietje nog recht te krijgen en werd door de begeleidende artsen gesmeekt zijn experiment stop te zetten – en allemaal voor u vereeuwigd in een documentaire die constant op de grens van interessant, amusant en degoutant zweeft.

14/12/2004: 5 X 2

Geplaatst op door

5X2 dl 3Hoera!

Het Filmhuis kan u alweer een nieuwe François Ozon aanbieden, al jarenlang één van onze favoriete Franse regisseurs – wie ooit ‘Sous le Sable’, ‘Swimming Pool’ of ‘Huit Femmes’ gezien heeft, zal ons ongetwijfeld gelijk geven.

‘5 X 2′, ‘s mans nieuwste, is een even straffe tour de force als zijn vorige werk: een liefdesdrama waarbij je toch met vlinders in je

buik de zaal verlaat, want Ozon vertelt alles volgens de ‘Memento’-techniek: van achteren naar voren, waardoor we een kapotte relatie langzaam en enig mooi terug zien openbloeien tot prille liefde.

De acteurs – Valeria Bruni Tedeschi en Stéphane Freiss – zijn voortreffelijk, Ozons

Continue reading “14/12/2004: 5 X 2” »