Tagarchief: 2004

1/11/2005: THE MACHINIST

Geplaatst op door

the-machinist-original1Het moet van Robert DeNiro‘s hallucinante transformatie in ‘Raging Bull’ geleden zijn dat een acteur nog zo ver ging als Christian Bale voor zijn rol in ‘The Machinist': Bale vermagerde ruim dertig kilo om in de huid te kunnen kruipen van Trevor Reznik, een metaalarbeider die ernstig te lijden heeft van slapeloosheid en een gebrek aan eetlust.

Langzaam maar zeker toont Anderson ons hoe Reznik totaal aftakelt: eerst leidt zijn vermoeidheid tot opvliegende buien, vervolgens begint hij compleet van zijn omgeving te vervreemden, en hij eindigt in totale paranoia, ervan overtuigd dat iemand hem uit de weg wil ruimen…

De spaarzame stijl van regisseur Brad Anderson past perfect bij deze beklemmende paranoide thriller, die langzaam opbouwt naar een verbijsterende finale.

Naast de indrukwekkende Bale ziet u ook Jennifer Jason Leigh en Michael Ironside.

THE MACHINIST
Regie: Brad Anderson
E 2004, 101 min.
Dinsdag 1 november, 20.30 u.

25/10/2005: LA NINA SANTA

Geplaatst op door

nina-santa-1De jonge Amalia, dochter van een hoteluitbaatster, raakt obsessioneel verliefd op één van de hotelgasten, de ietwat schuchtere dokter Jano.

Dat hoeft uiteraard geen probleem te zijn, ware het niet dat ook haar moeder een oogje op de dokter blijkt te hebben, en dat haar tijdens de lessen catechese voortdurend ingehamerd wordt dat ze ‘zuiver’ moet zijn, en de stem van God moet volgen.

De Argentijnse regisseuse Lucrecia Martel maakte van ‘La Nina Santa’ een subtiele cocktail van seks en suspense, en een film waarmee ze subtiel de hypocriete kantjes van Continue reading “25/10/2005: LA NINA SANTA” »

18/10/2005: MYSTERIOUS SKIN

Geplaatst op door

mysterious-skin-2_jpg_595x325_crop_upscale_q85Na zijn excellente trilogie over de decadentie en het nihilisme van de nineties (‘The Doom Generation’, ‘Totally Fucked Up’ en ‘Nowhere’ – u zag ze alle drie éérst in het Filmhuis) leek het alsof Gregg Araki van de aardbodem verdwenen was, maar zie: opeens staat hij er helemaal terug met het uitstekende jeugdportret ‘Mysterious Skin’.

Hoofdpersonages zijn de tieners Neil en Brian, die elk op hun manier proberen om te gaan met de gevolgen van een gezamelijk kindertrauma: de ene wordt een keiharde cynicus die

geld probeert te slaan uit prostitutie, de andere vlucht in een droomwereld, en raakt ervan overtuigd dat buitenaardse wezens hem ontvoerd hebben…

‘Mysterious Skin’ herinnert af en toe wat aan Larry Clarks ‘Kids’, al wordt alles hier een

Continue reading “18/10/2005: MYSTERIOUS SKIN” »

24/5/2005: MAR ADENTRO

Geplaatst op door

maradAbortus hebben we al gehad met ‘Vera Drake’, maar speciaal voor de echte diehards hebben ook nog een film over euthanasie op het programma gezet.
Zeg nu nog eens dat we u niet verwennen!

‘Mar Adentro’ is het nieuwste werkstuk van de Spaanse wonderboy Alejandro Amenabar (‘Tesis’, ‘Abre Los Ojos’, ‘’The Others’), die dit keer het waargebeurde verhaal van Ramon Sampedro verfilmde.

Sampedro brak op jeugdige leeftijd zijn nek bij een fout ingeschatte duik, en bracht de rest van zijn leven verlamd in bed door. Wanneer hij zijn levenslust kwijtraakt, vraagt hij om euthanasie, maar hij krijgt die niet: het begin van zijn lange strijd tegen iedereen die hem dat recht ontzegt, de kerk, de staat én sommige van zijn familieleden.

‘Mar Adentro’ wordt vooral gedragen door een fenomenale acteerprestatie van – een bijna Continue reading “24/5/2005: MAR ADENTRO” »

17/5/2005: MELINDA AND MELINDA

Geplaatst op door

melinda-and-melinda-645-75In het blockbuster-geweld heeft Woody Allen (70 ondertussen!) het steeds moeilijker om zichzelf overeind te houden, maar aan de kwaliteit van zijn films heeft het nooit gelegen: ook zijn nieuwste, ‘Melinda and Melinda’, is andermaal uitstekend.

Twee schrijvers hebben in een restaurant een discussie over kunst, en beweren dat dezelfde anekdote aanleiding kan geven tot een komedie én een tragedie.

Ze besluiten het uit te proberen, en beginnen allebei te schrijven aan hun versie van het verhaal van Melinda, een vrouw die met zichzelf overhoop ligt.

‘Melinda and Melinda’ is een heerlijke komedie over acteren, schrijven en over de kunst

Continue reading “17/5/2005: MELINDA AND MELINDA” »

10/5/2005: DER UNTERGANG

Geplaatst op door

Downfall-downfall-der-untergang-19466507-500-357Laat u vooral niks wijsmaken door beunhazen die beweren dat Adolf Hitler in ‘Der Untergang’ als ‘te menselijk’ zou zijn voorgesteld: wie na het bekijken van deze film niet ziet (of niet wil zien) dat de Führer en zijn omgeving uit een bende knettergekke, moordzuchtige psychopaten bestond, moet zich volgens ons dringend zélf eens laten nakijken.

Oliver Hirschbiegel (zie ook: ‘Das Experiment’) begint zijn verhaal op het moment dat de oorlog voor de Duitsers definitief verloren is: Hitler heeft zich met zijn laatste getrouwen in zijn Berlijnse bunker verschanst en gaat op zijn manier zijn ondergang tegemoet, terwijl rond hem de totale waanzin toeslaat.

De ene probeert nog snel wat oude rekeningen te vereffenen, anderen ontkennen de situatie en feesten zichzelf het graf in, een derde blijft blind in de Führer geloven, en  Continue reading “10/5/2005: DER UNTERGANG” »

3/5/2005: ELENI

Geplaatst op door

theo-angelopoulos-eleniLang geleden dat we nog eens een echte Griekse tragedie vertoond hebben, maar hier is ze dan: ‘Eleni’.

De film begint met een beeld van een groep Grieken die in 1919 uit Odessa verdreven zijn, en die zich onderweg ontfermd hebben over een vijfjarig weesmeisje: Eleni.

Aan de hand van haar leven – ze zwerft dertig jaar door Griekenland – schetst Theo Angelopoulos de hele geschiedenis van zijn vaderland (en de Balkan) in de twintigste eeuw: de vluchtelingen krijgen te maken met de pas geïnstalleerde dictatuur, en Eleni vindt

wel een man, maar die emigreert naar Amerika, en laat haar en de kinderen in Griekenland achter.

En om de tragedie compleet te maken, belanden haar kinderen tijdens de burgeroorlog in

Continue reading “3/5/2005: ELENI” »

26/4/2005: L’ENFANT ENDORMI

Geplaatst op door

27158In haar eerste fictiefilm richt de jonge Marokkaanse cineaste Yasmine Kassari zich op een vorm van witte magie waar op het Noord-Afrikaanse platteland nog veel geloof wordt aan gehecht: het laten ‘inslapen’ van de foetus.

Centraal personage is Zeinab, een drie maanden zwangere vrouw, die besluit haar kind te laten inslapen tot de terugkeer van haar man: die is – illegaal – naar Europa getrokken, op zoek naar een beter bestaan

In ‘L’enfant endormi’ maken we kennis met de – weinig vrolijke – positie van de vrouw in het onherbergzame, barre binnenland van de Magreb.

De vaak noodgedwongen manloze vrouw ligt onder de knoet van de schoonfamilie, en voor deze sterke vrouwen zelf rest er weinig meer dan alleen maar de hoop op betere tijden…

L’ENFANT ENDORMI
Regie: Yasmine Kassari
B-MAR 2004, 95 min.

19/4/2005: CERTI BAMBINI

Geplaatst op door

certi_bambini1Brengt de Italiaanse cinema nog weleens iets boeiends voort?
Een vraag waar we jarenlang gewoon ‘neen!’ op konden antwoorden, maar de laatste tijd is er weer beterschap in zicht.

Vorig jaar was er uiteraard het ‘Meglio Gioventu’-succes, en dit jaar kunnen we u ‘Certi Bambini’ aanbieden, een portret van de Napolitaanse straatjeugd, gemaakt door de gebroeders Andrea en Antonio Frazzi.

Centraal personage is Rosario, een straatrat die opgroeit in een wereld zonder regels: hij kijkt wel op naar de 16-jarige Catarina en naar Santino, een sociale werker, maar de enige echte regels die hij leert zijn die van de Camorra, de Napolitaanse maffia. En de regels van

Continue reading “19/4/2005: CERTI BAMBINI” »

12/4/2005: VERA DRAKE

Geplaatst op door

veradrake1Londen,1950: de levenslustige Vera Drake verdient de kost als poetsvrouw, maar na haar uren helpt ze – in het diepste geheim – ongewenst zwangere meisjes.

Het loopt echter vreselijk fout wanneer bij een illegale abortus één van de meisjes bijna sterft: Drake wordt – tot ontzetting en woede van haar onwetende man en twee kinderen – gearresteerd…

Regisseur Mike Leigh (‘Naked’, ‘Career Girls’) houdt de op de loer liggende belerende vingertjes en sentimentaliteit op een afstand, en kiest in de plaats daarvan voor een warm familieportret van Vera’s familie.

‘Vera Drake’ won – mede dankzij een geweldige vertolking van Imelda Staunton en de Continue reading “12/4/2005: VERA DRAKE” »