CINEMA CORONA #137: MAHLER (Ken Russell)

mahler_3

Voor wie van ingetogen en verstilde subtiliteit houdt, hebben we vandaag helaas niks in de aanbieding (maar u vindt vast wel iets naar uw smaak tussen de meer dan 120 andere films in onze CINEMA CORONA).

Voor wie daarentegen van de wilde, woeste, waanzinnig-surrealistische, exuberante en over-the-toppe films van Ken Russell houdt, hebben we vandaag een fijn anderhalf uurtje klaarstaan: ‘MAHLER’.

De film bevat niet alleen een voor filmkenners redelijk hilarische spoof op Visconti‘s ‘Death In Venice’ (Russell was géén fan), maar ook een scène waarin de weduwe van Richard Wagner als een dolgedraaide nazi-dominatrix wordt neergezet (vintage Russell – en Cosima Wagner wàs overigens notoir antisemitisch): daarvoor alleen al zou u deze film ooit gezien moeten hebben, maar ook de rest van deze biopic is ruimschoots de moeite waard.

‘MAHLER’ volgt een treinrit van Mahler met zijn – zelf zeer getalenteerde – echtgenote Alma. Tijdens de rit wordt duidelijk dat hun huwelijk op springen staat, en gaan we via flashbacks (of zeg maar: koortsdromen) heen en weer naar Mahlers verleden.

Robert Powell is behalve een Mahler-lookalike ook gewoon prima in de hoofdrol, en Antonia Ellis (als de nazi-domina) zal u evenmin licht vergeten.

De muziek is uiteraard van de maestro zelve, uitgevoerd door het Concertgebouworkest o.l.v. Bernard Haitink.

Enjoy!

Méér Ken Russell?
Hier een boeiend overzicht van zijn films:

CINEMA CORONA #17: ITALIANAMERICAN (Martin Scorsese)

italianamerican

Quarantainedag 17!

Vandaag in CINEMA CORONA: ‘ITALIANAMERICAN’, het tedere, liefhebbende en vaak zeer grappige portret dat Martin Scorsese in 1974 van zijn ouders maakte.

En zoals dat bij elke zichzelf respecterende Italiaanse familie gaat, draait ook hier alles eigenlijk om la mamma: terwijl moeder Catherine (die overigens ook in tal van Scorsese-films meespeelde, van ‘Casino’ en ‘The King of Comedy’ tot ‘GoodFellas’ – en voornamelijk als zichzelf, zo blijkt uit deze film) in haar keuken staat te koken en uitlegt hoe je tomatensaus en meatballs maakt, zit vader Scorsese voornamelijk op de sofa werkloos toe te kijken hoe zij alles bestiert.

Tussendoor blijkt dat Scorsese zijn talent als verhalenverteller niet van vreemden heeft, want zowel moeder als vader blijken overheerlijke raconteurs: of het nu over hun Siciliaanse origine, het geloof, het leven in New York, het lot van emigranten of de hoeveelheid ajuinen in saus gaat, je hangt aan hun lippen.

Tussen haakjes 1: Scorsese verstopte de recepten van de gerechten tussen de aftiteling van de film.
Tussen haakjes 2: de gerechten van mamma Scorsese zouden later een belangrijke rol spelen in het scenario van ‘GoodFellas’.

Enjoy, blijf in uw kot en trakteer uzelf op een lekkere Italiaanse tomatensaus en meatballs!

Scorsese zelf over ‘Italianamerican':