LORO (Paolo Sorrentino)

loro-1.20180927023240
Lang, héél lang voor er van Donald Trump sprake was, effende in Italië al een andere macho-praatjesmaker het pad voor populisten allerhande: Silvio Berlusconi.

De Milanese gladjanus, vrouwengek, mediatycoon en louche zakenman (met maffieuze connecties) won in 1994 de verkiezingen met zijn Forza Italia, en zou daarna jarenlang de Italiaanse politiek blijven beheersen, tot in 2013 een veroordeling voor massale belastingfraude hem – eindelijk – de das omdeed.

Regisseur Paolo Sorrentino (‘La Grande Bellezza’, ‘Il Divo’…) gaf jaren geleden al aan

dat hij een film over Berlusconi wou maken, en werd daarop prompt door de man zelf op een lunch uitgenodigd: of hij misschien diens echte villa als decor wou gebruiken?

Het is dat soort bijna krankzinnige bravoure en lef dat het hoofdpersonage van ‘Loro’ typeert: Paolo Sorrentino’s bloedbroeder/fetisjacteur Toni Servillo zet Berlusconi niet neer als een hufterige bully à la Trump, maar eerder als een charmante charlatan voor wie overdaad niet genoeg is.
Méér macht, méér seks, méér geld, méér bewondering, méér feesten, méér meisjes, Berlusconi krijgt er nooit genoeg van, en komt daar gewoon ook openlijk voor uit: is dat tenslotte niet het leven dat we allemaal willen leiden?

Bovendien gaat achter de foute grappen, de zwartgeverfde haren en de charmezanger-smile een uitermate geslepen politicus schuil, die zijn tegenstanders altijd een stap voor is.

Kritiek van die tegenstanders glijdt overigens van hem af als water van een eend: de enige kritiek die hem écht recht in het hart treft, komt wanneer één van zijn jonge veroveringen hem laat weten dat hij “net zoals haar opa ruikt”…

‘Loro’ is een satire naar het evenbeeld van zijn hoofdpersonage: overdadig, exuberant, kitscherig, louche, decadent en vaak compléét fout, maar tegelijk sluw, charmant, vol levenslust en geen halve seconde saai.

Verwacht u aan één uitzinnig filmisch bunga-bunga-feest, met een héérlijke hoofdrol van de immer grijnzende Toni Servillo, die de hele film lang omgeven wordt door een wonderlijke stoet van hielenlikkers, kruiperige playboys, slechte vrienden en schaarsgeklede jongedames.
Kortom: topper!

LORO
Regie: Paolo Sorrentino
IT 2018, 150 min.

Deze film werd in Filmhuis Mechelen vertoond op:
DINSDAG 27 NOVEMBER 2018 om 20u30

De pers over ‘Loro':
‘Vrouwelijk schoon, kleurrijke beelden en absurd tragikomische personages. ‘Loro’ is ronduit uitzinnig: beeldschoon en weerzinwekkend tegelijkertijd.’ (****) – De Morgen
https://www.demorgen.be/film/de-fundering-voor-de-italiaanse-politiek-borsten-en-decadentie-b9f84eb9/

‘Paolo Sorrentino doet Toni Servillo schitteren in de rol van de immer grijnzende gladjanus.’ – Humo
https://www.humo.be/humo-archief/395375/voorbij-het-haarstukje-paolo-sorrentino-kijkt-in-de-ziel-van-silvio-berlusconi

‘A richly inventive, ferocious feast of satire and vulgarity.’ – The Hollywood Reporter
https://www.hollywoodreporter.com/review/loro-review-1140618

‘Meesterlijk’ (****) – Film Vandaag
https://www.filmvandaag.nl/recensies/758-loro

”Loro’ is a sharply written look at the politician and the people attracted to his power.’ – Variety
https://variety.com/2018/film/reviews/loro-1-review-1202802499/

‘Het is niet zinvol om van Berlusconi een karikatuur te maken.’ – een interview in NRC met Paolo Sorrentino en Toni Servillo
https://www.nrc.nl/nieuws/2018/10/30/het-is-niet-zinvol-om-van-berlusconi-een-karikatuur-te-maken-a2753252