In Korkoro vertelt Tony Gatlif, ondertussen zowat de officiële filmische chroniquer van de zigeuners, het verhaal van ‘Les justes’, Franse burgers die hun leven waagden om de tziganes te helpen ontsnappen aan de terreur van de nazi’s.

Veel minder bekend dan de jodenvervolging door de nazi’s is de blinde haat van de fascisten voor de zigeuners.

In een tijd dat er her en der in Europa weer volop over anti-zigeunerwetten gediscussieerd wordt, komt Tony Gatlifs film over dit weggemoffeld deel van de geschiedenis dus als geroepen.

Gatlif wilde eerst een documentaire over de deportatie en uitroeiing van de zigeuners maken, maar omdat er te weinig historisch filmmateriaal beschikbaar bleek besloot hij de authentieke verhalen in een speelfilm te gieten.

Het resultaat is een indrukwekkende, pakkende en poëtische film, waarin de bruisende levenslust van de tziganes het wint van de brutale onderdrukking. De film is – zoals altijd bij Gatlif – voorzien van een prachtige soundtrack vol zigeunermuziek.

‘Korkoro’ is overigens het Roma-woord voor ‘vrijheid’ – de film werd ook onder de alternatieve titel ‘Liberté’ uitgebracht.

Regie: Tony Gatlif
F 2010, 111 min.