Eind jaren ’70: het braaf-katholieke Limburgse Hamont wordt ruw opgeschrikt door een stel punks dat zichzelf De Brassers noemt, en dat de donkerste, meest nihilistische muziek maakt die ooit in dit land op plaat is gezet.

De groep zorgt voor een ware schok in de streek, zéker wanneer de groepsnaam in grote witte letters op de plaatselijke kerkmuur gekalkt wordt (om daar vervolgens zowat 30 jaar op te blijven staan).

De plaatselijke goegemeente spreekt meteen schande van deze outcasts, en schooldirecties waarschuwen hun leerlingen streng uit de buurt van deze Gevaarlijke Elementen te blijven – wat uiteraard hun aantrekkingskracht alleen maar groter maakt…

Van de rockpers krijgt de groep wel respect –de legendarische BBC-dj John Peel draait hun muziek, de VPRO zendt een cameraploeg, en hun ‘En Toen Was Er Niets Meer’ groeit uit tot een echte cold wave-klassieker – maar trouw aan hun groepsnaam gaan De Brassers al in 1982 ten onder aan drank, drugs en problemen met politie en gerecht.

Pas eind jaren ’90 beginnen ze sporadisch weer op te treden, en begint de groep de erkenning te krijgen waar ze twintig jaar eerder al recht op had.

Mechelaar Jan Weynants draaide een uiterst knappe en indringende documentaire over de geschiedenis van deze cultgroep, en wij zijn dan ook zeer blij die in zijn thuisstad aan het publiek te kunnen tonen. Niet te missen!

DE BRASSERS
Regie: Jan Weynants
B 2012, 50 min.
zondag 18 augustus, 20.30 u
Inkom: 5 euro (apero inbegrepen)
VOORSTELLING IN AANWEZIGHEID VAN DE REGISSEUR!

De film is online gratis hier te zien:

Korte reportage van TV Limburg:

BONUS: oude 8mm-beelden van de Kwiet, het punkhol in Hamont van waar De Brassers opereerden, plus een geweldige reportage van de VPRO over de groep, uit 1981. Deel 1:

Deel 2: