RAW (aka GRAVE) (Julia Ducournau)

grave

U bent in het bezit van een stalen maag?
U hebt een inktzwart gevoel voor humor?
U kent uw horrorklassiekers?
U houdt van een lekker stuk op zijn tijd?
U hebt zin in een werkelijk ge-wel-di-ge, sexy film die u anderhalf uur lang aan uw stoel genageld houdt?

Dan hebben wij ‘Grave’ (of voor wie de Engelse titel verkiest: ‘Raw’) voor u klaarstaan, het onwaarschijnlijk straffe debuut van Julia Ducournau.

Alles draait rond Justine, een schuchtere vegetarische studente aan de faculteit Dierengeneeskunde: tijdens een bijzonder vettig doopritueel wordt ze tot haar ontzetting en walging verplicht een homp rauw vlees naar binnen te werken – door haar oudere zus nota bene, die fungeert als één van de schachtenmeesters.

Tot haar eigen verbazing blijkt de idealistische, strikte (en nog maagdelijke) Justine al die proteïnen eigenlijk stiekem wel lekker te vinden: een ervaring die al snel haar hele leven overhoop zal gooien…

In tegenstelling tot de meeste horrorfilms is ‘Raw’ geen festijn van over the top hak- en kapwerk, maar net een, euh, subtiel opgebouwde film: het zich slim ontrollende scenario en de schitterende, unheimliche sfeersetting zorgt ervoor dat de kijker in de loop van de film alsmaar onbehaaglijker op zijn stoel gaat zitten schuiven, tot hij heel luid ‘neeeeen!’ wil roepen.

De studentensfeer met vieze dopen, saaie lessen en wild in het rond gierende hormonen wordt verbazend knap gevat door de geweldig gecaste acteurs: hoofdrolspeelster Garance Marillier ontpopt zich zéér geloofwaardig van een ietwat seutige vegetarienne tot een begeerlijke vamp, haar oudere zus (gespeeld door Ella Rumpf) is een knappe tomboy die het liefst zélf het initiatief neemt, en Justines kotgenoot Adrien (Rabah Nait Oufella) heeft ook geen moeite om aan zijn gerief te komen – het is altijd uitkijken om niet de kamer binnen te komen wanneer hij met een nieuwe homoscharrel aan de gang is.

Met ‘Raw’ plaatst Ducournau zich in één klap in de traditie van de grootste horrorregisseurs: wie wil kan in de film verwijzingen vinden naar klassiekers als ‘Carrie’, naar giallo-koning Dario Argento, naar ‘Cannibal Holocaust, naar het vroege werk van David Cronenberg én naar markies de Sade.

Tussen haakjes: onze landgenoot Ruben Impens zorgde voor de héél knappe, perfect bij de film passende fotografie, en de universiteit van Luik fungeerde als decor.

Eén tip: gelieve niet vlak voor de film te eten – nadien hebt u sowieso geen honger meer.

‘RAW’/’GRAVE’
Regie: Julia Ducournau
F-B 2017, 98 min.

De mooiste shots van het camerawerk van Ruben Impens in ‘Raw/Grave’ zijn verzameld in dit mooie compilatiefilmpje:

Deze film werd in Filmhuis Mechelen vertoond op:
DINSDAG 11 APRIL 2017 om 18u30
MAANDAG 17 APRIL 2017
om 20u30

OPGELET: deze voorstelling is niet geschikt voor gevoelige kijkers.

Regisseuse Julie Ducourneau over haar film:

De pers over ‘Grave’/’Raw':

‘A modern horror masterpiece.’ (*****) – Rolling Stone
http://www.rollingstone.com/movies/reviews/raw-movie-review-its-a-modern-horror-masterpiece-w470613

‘Ijzingwekkende beklemming afgewisseld met frenetieke scènes. ‘Grave’ is een horrorfilm als geen ander’ (****) - De Morgen
http://www.demorgen.be/film/-grave-vegetarische-tiener-ontpopt-zich-tot-kannibaal-b2ac4186/

‘Velen proberen het, enkel de besten slagen: een glanscarrière als regisseur lanceren met een horrorfilm. (…) Bedwelmend mooi.’ (****) – Filmmagie

Bekijk de recensie van Mark Kermode (BBC):

‘A worryingly brilliant debut’ (****) – The Guardian
https://www.theguardian.com/film/2016/sep/21/raw-review-cannibalism-julia-ducournau-arthouse-horror

‘Aan alle horrorfans, vegetariërs én vleeseters: rep u als de duivel naar ‘Grave’, een verrassend stijlvolle Frans-Belgische huiver-flick.’ (***1/2) – Humo
http://www.humo.be/filmreviews/375785/grave

‘A bright new talent’ (…) ‘Succulent’ (…) ‘Superior craft’ – Variety
http://variety.com/2016/film/reviews/raw-review-1201774875/