Hoe zou het ondertussen met de Afrikaanse film zijn?
Als ‘Heremakono’ van de Mauretaans cineast Abderrahmane Sissako representatief is voor de filmproductie daar: zeer goed, dank u!

Sissako (van wie het Filmhuis eerder al ‘La Vie sur Terre’ vertoonde) trok voor ‘Heremakono’ naar Nouadhibou, een vissersdorp tussen de woestijn en de zee, en de plaats van waaruit veel Afrikanen naar Europa proberen te vertrekken.

Zo ook Abdallah, een jonge kerel die voor zijn vertrek in het dorp eerst nog even zijn moeder wil bezoeken. Probleem: hij spreekt het dialect van het dorp niet, en moet dus communiceren via gebaren.

Terwijl de oude visser-elektricien Maata een poging onderneemt Abdallah de basisbegrippen van het Nouadhibous bij te brengen, maken we in het dorp kennis met Maata’s kleine hulpje Khatra en een zingende griotte, die haar kleindochter de traditionele liederen aanleert. Een omgeving waarin een mens zich algauw de vraag gaat stelt of het wel nodig is de halve wereldbol rond te trekken om zich ergens thuis te voelen…

‘Heremakono’ is een grappige, fijzinnige semi-documentaire over de menselijke zoektocht naar het geluk. Kan u ons een seintje geven als u het gevonden hebt?

HEREMAKONO
Regie: Abderrahmane Sissako
2002, 90 min.