Categorie archief: De dinsdagen van het Filmhuis

LA PASSION DE DODIN BOUFFANT (Tran Anh Hung)

Geplaatst op door

Met pla_passion_de_dodin_bouffant_posterarels als ‘De Geur van de Groene Papaya’s’ (uit 1993 alweer) kon u zeer lang geleden in het Filmhuis al ontdekken dat Tran Anh Hung altijd al één van de meest zinnelijke regisseurs ter wereld is geweest.

Die status vijzelt hij nog wat op met het twee uur lang water-in-de-mond-opwekkende ‘LA PASSION DE DODIN BOUFFANT’ (a.k.a. ‘THE POT-AU-FEU’), een waar festijn voor ogen en maag.
Centraal staat de lekkerbek Dodin Bouffant (geweldige rol van Benoît Magimel) die samen met zijn chef-kok Eugénie (de immer uitstekende Juliette Binoche) de lekkerste menu’s creëert.

Al 20 jaar kookt ze trouw voor ‘de Napoleon van de keuken': een werkrelatie die om lekker eten draait, maar die toch ook iéts verder gaat dan een werkrelatie alleen.

Het probleem: Eugénie is erg op haar vrijheid gesteld, en gaat dan ook geregeld op de rem staan.
Wanneer ze ziek wordt, onderneemt Dodin nog een allerlaatste poging om haar te veroveren…

‘LA PASSION DE DODIN BOUFFANT’ is een magistrale ode aan de liefde én aan de Franse keuken, schitterend vertolkt door het duo Binoche-Magimel (die ooit echt een koppel waren en samen een dochter hebben).

De film is gebaseerd op het boek ‘La Vie et la Passion de Dodin-Bouffant, Gourmet’ van Continue reading “LA PASSION DE DODIN BOUFFANT (Tran Anh Hung)” »

SIMPLE COMME SYLVAIN (Monia Chokri)

Geplaatst op door

simple_comme_sylvain_posterSophia is lerares Filosofie in Montreal: intellectueel, stijlvol, knap, goed inkomen, behorend tot de betere klasse, woont al 10 jaar samen met collega-intellectueel Xavier.

In een seksloos huwelijk weliswaar, maar bon: een mens kan niet àlles hebben, natuurlijk.

Wanneer hun landhuis gerenoveerd moet worden, stapt Sylvain het leven van Sophia binnen.
Sylvain is timmerman, vooral géén intellectueel en – laten we het maar zeggen zoals het is – een simpele mens, een wat brute oerkracht met een vestimentaire voorliefde voor houthakkershemden.

Twee complete tegenpolen dus, maar met een onweerstaanbare aantrekkingskracht die

meteen knetterende liefde (en seks) op het eerste gezicht doet ontbranden.

‘Nous aimer comme si l’amour, c’était la mort,’ citeert Sylvain uit het hoofd.
‘Wat een prachtige zin. Rimbaud?,’ vraagt Sophia.
‘Neen, Michel Sardou,’ antwoordt Sylvain zonder een zweem van ironie.

En dan zijn ze nog niet eens in de bubbel van hun nieuwe geliefden gestapt, waarin aan de ene kant Sophia op types botst die over ‘luie immigranten’ foeteren, terwijl Sylvain aan de andere kant geen flauw idee heeft over welk Absoluut Te Lezen En In De Kwaliteitskrant Aangeprezen Meesterwerk de intello’s het nu weer hebben.

Om maar te zeggen: is dit alleen maar een steekvlam-relatie gebaseerd op lust, of kan hun liefde standhouden?
Moet ze kiezen voor haar man, of voor deze natuurmens met wie ze eigenlijk niet veel gemeen lijkt te hebben?

Het resultaat is een scherpzinnige, uitermate frisse en zéér grappige romantische komedie over aantrekkingskracht, intellectualisme en sociale verschillen, vol met  Continue reading “SIMPLE COMME SYLVAIN (Monia Chokri)” »

IO CAPITANO (Matteo Garrone)

Geplaatst op door

De ItalIo-Capitano-poster-20232-222iaanse regisseur Matteo Garrone is niet op één stijl of genre vast te pinnen: na toppers als het brutale maffiaverhaal ‘Gomorra’ en het schitterende, droogkomische ‘Dogman’ maakte hij nu het epische maar ontnuchterende ‘Io Capitano’, in Venetië bekroond met de Zilveren Leeuw.

Het verhaal begint in de Senegalese hoofdstad Dakar, waar de tieners Seydou en Moussa dromen van een muzikale carrière in Europa.
Nadat ze stiekem een pak geld gespaard hebben om de illegale oversteek naar het Beloofde Land te financieren, besluiten ze het erop te wagen: het begin van een ware Odyssee, die hen door de Sahara via Libië en over de Middellandse zee naar Italië moet leiden.

Maar zoals Willem Elsschot al wist: tussen droom en daad, staan wetten in de weg, en praktische bezwaren.
Eén van die vele praktische bezwaren is dat de hen beloofde en duurbetaalde autorit

ergens midden in de woestijn strandt, waardoor ze het resterende gedeelte van de Sahara te voet moeten zien te overbruggen – alleen maar om berooid en met valse papieren tot in het aartsgevaarlijke Libië te raken, want dan moeten ze de zee nog over.
De wat naïeve dromen van de twee tieners vol hoop botsen elke dag meer op de keiharde, brutale realiteit…

Garrone probeerde met zijn film van de anonieme cijfers en holle slogans achter het migratiedrama weer een verhaal van échte mensen te maken, en slaagt daar met verve in – het scenario is dan ook gebaseerd op echt gebeurde feiten, terwijl Seydou Sarr en Moustapha Fall op onwaarschijnlijk meeslepende en geloofwaardige wijze de Continue reading “IO CAPITANO (Matteo Garrone)” »

MONSTER (Hirokazu Kore-eda)

Geplaatst op door

Na Monster_posterzijn schitterende internationale hits ‘Shoplifters’ en ‘Broker’ is de Japanse regisseur Hirokazu Kore-eda ook in zijn nieuwe ‘MONSTER’ weer bijzonder sterk op dreef.

Dit keer draait alles rond het gezinnetje van Saori, een energieke, alleenstaande moeder die merkt dat het gedrag van haar elfjarige zoontje Minato sterk verandert.

Wanneer ze er uiteindelijk achter komt dat hij gepest wordt door zijn leraar, neemt ze dat niet, en gaat ze woedend verhaal halen bij de school.

Er volgen excuses, maar ook tegenwerking. En dan blijkt dat de waarheid soms toch veel complexer is dan eerst gedacht…

Kore-eda speelt hier op briljante, subtiele wijze met de verschillende perspectieven van zijn personages, wat de film niet alleen tot de laatste seconde spannend en boeiend houdt, maar onvermijdelijke ook leidt tot mededogen en empathie.

Bonus: de soundtrack is van de hand van de onlangs overleden Japanse grootmeester Continue reading “MONSTER (Hirokazu Kore-eda)” »

MAESTRO (Bradley Cooper)

Geplaatst op door

HMAESTRO_posteret is 1946 wanneer de paden van dirigent Leonard ‘Lenny’ Bernstein en de Chileense actrice Felicia Montealegre Cohn elkaar voor het eerst kruisen.

Meteen ontstaat een bijna onvermijdelijke relatie, want haar enthousiasme en gevatheid vullen zijn tomeloze passie en energie perfect aan.
Maar hoe perfect hun relatie van de buitenkant ook lijkt, al snel ontdekt ze dat Bernstein een verborgen kant heeft…

Bradley Cooper (‘Silver Linings Playbook’, ‘Licorice Pizza‘, ‘American Hustle‘…) heeft blijkbaar geen enkel probleem met het combineren van allerlei rollen – en dan bedoelen we

niet alleen filmrollen, want hij is de afgelopen jaren zowel als acteur, als regisseur én als producer voor een Oscar genomineerd, negen keer in totaal.

Voor het – jawel – meesterlijke ‘MAESTRO’ was Cooper zowel regisseur, hoofdrolspeler, producer en co-scenarist (hij zorgde naar verluidt ook voor de broodjes op de set), maar
tóch is het Carey Mulligan (‘Promising Young Woman‘) die de film steelt, met haar fenomenale vertolking van Bernsteins echtgenote Felicia.

Een meeslepend verhaal met briljante vertolkingen en grootse muziek, prachtig in beeld Continue reading “MAESTRO (Bradley Cooper)” »

PERFECT DAYS (Wim Wenders)

Geplaatst op door

MPerfect_Dayset ‘Anselm‘ en ‘Perfect Days’ heeft Wim Wenders (77 intussen) momenteel twéé prachtfilms tegelijk lopen in het Filmhuis.

De eerste is een documentair eerbetoon aan een briljant kunstenaar, de tweede film is een heerlijke ode aan de eenvoud en de simpele dingen die het leven de moeite waard maken.

Dat ‘Perfect Days’ – genoemd naar Lou Reeds klassieker – draait rond Hirayama, een man die in de openbare toiletten van Tokio als schoonmaker aan de slag is.
Helemaal geen vervelende job, zo vindt hij zelf: het werk geeft zijn leven een vaste structuur en een aangename regelmaat, en de toiletten zijn bovendien prachtige architecturale parels.

Bovendien geeft zijn job hem voldoende vrije tijd om zich met al zijn hobby’s bezig te

houden: muziek, literatuur verslinden, bomen fotograferen, het maakt van Hirayama een gelukkig man.

Maar wanneer zijn nichtje Niko onverwacht op bezoek komt, blijken de perfect days van de eenzelvige, teruggetrokken man misschien toch niet zo perfect als eerst gedacht…

‘Perfect Days’ is het soort film waarvoor woorden als ‘hartverwarmend’ en ‘ontroerend’ zijn uitgevonden, en het bewijs dat de meest eenvoudige verhalen soms de mooiste zijn.

Hoofdrolspeler Kōji Yakusho won in Cannes terecht de prijs voor de Beste Acteur, en Continue reading “PERFECT DAYS (Wim Wenders)” »

KILLERS OF THE FLOWER MOON (Martin Scorsese)

Geplaatst op door

Killers_of_the_Flower_Moon_PosterMet een indrukwekkende filmografie die onder andere meesterwerken als ‘Taxi Driver’, ‘GoodFellas’, ‘Raging Bull’ en ‘The Wolf of Wall Street’ is het ook na een carrière die ruim 55 jaar overspant (de Meester is ondertussen 81) nog altijd uitkijken naar een nieuwe film van Martin Scorsese.

En of die hoge verwachtingen terecht zijn: Scorsese’s ‘KILLERS OF THE FLOWER MOON’ is een ronduit verpletterend epos over een pikzwarte periode uit de Amerikaanse geschiedenis.

Het verhaal brengt ons naar het Oklahoma uit de jaren ’20 van de vorige eeuw, waar onder het land van de Osage-stam olie wordt gevonden.
Die vondst maakt hen op slag schatrijk, maar het nieuws lokt meteen ook een hele groep

gelukszoekers, criminelen en de meest uiteenlopende louche types naar hun gebied.

Eén van hen is William ‘King’ Hale, een man die zich profileert als ‘vriend’ van de Osage.  Terwijl hij zich op alle mogelijke manier bij hen probeert binnen te werken, worden echter één voor één leden van de stam vermoord – telkens in zeer dubieuze omstandigheden.

De pas opgerichte FBI besluit de zaak van naderbij te bekijken…

‘KILLERS OF THE FLOWER MOON’ is een epische, duistere maar magistrale western waarin Scorsese als vanouds terugvalt op afficionado’s als Robert De Niro en Leonardo DiCaprio, maar ondanks de aanwezigheid van die sterren is het Lily Gladstone die met haar fenomenale vertolking de film steelt.

De première in Cannes zorgde voor een staande ovatie van dik négen minuten, de Continue reading “KILLERS OF THE FLOWER MOON (Martin Scorsese)” »

RAPITO (Marco Bellocchio)

Geplaatst op door

BRapitoologna, 1858.

In de joodse wijk wordt de zevenjarige Edgardo Mortara ontvoerd.

Niet zomaar een kidnapping, maar een ontvoering door de soldaten van paus Pius IX.

Het Joodse jongetje zou vlak na de geboorte immers gedoopt zijn door het kindermeisje, die zag dat hij doodziek was en die dacht dat hij het niet zou overleven. En in de Kerkelijke Staat (waar Bologna toen tot behoorde) was het voor niet-katholieken verboden om gedoopte kinderen op te voeden.

Edgardo’s ouders proberen alles om hun zoontje terug te krijgen, maar de macht van de kerk is zeer groot…

Steven Spielberg was al lang gefascineerd door het waargebeurde verhaal van de kerkelijke kidnapping, maar zijn poging om de film op te zetten mislukte, zodat het uiteindelijk de Italiaanse grootmeester Marco Bellocchio (‘Il Traditore’) geworden is die nu het verhaal van Edgardo Mortara tot in de cinema’s brengt.

Het resultaat is een klassiek maar fenomenaal sterk drama, waarin Bellocchio historische feiten vermengt met delirische droombeelden, en de kleine, persoonlijke geschiedenis met het grote, politieke beeld.
Dat grotere plaatje speelt zich af in een veranderende wereld, waarin aan de macht van Continue reading “RAPITO (Marco Bellocchio)” »

HOW TO HAVE SEX (Molly Manning Walker)

Geplaatst op door

THow_To_Have_Sexara, Em en Skye zijn drie zestienjarige Engelse meiden die na hun examens op Kreta landen voor een vakantie.

Voor de eerste keer alleen weg van hun ouders, weg van het saaie Engelse bestaan, weg van die boring school: op naar zon, feesten, drank, drugs en – zo hopen ze toch – seks!

Best holiday ever, zo luidt hun devies. Van strandbar naar danstent, en van het zwembad naar het strand – en dan terug, van voor af aan.

De roes, de hormonen en de beats leiden Tara naar een ontmaagding op het strand met de hitsige Paddy, iets waar ze toestemming lijkt voor gegeven te hebben.

Lijkt, want opeens blijkt voor Tara (haar tienerverwarring wordt fantastisch vertolkt door Mia McKenna-­Bruce) een ‘ja’ of een ‘nee’ niet zo eenduidig zwart-wit als het klinkt: de echte wereld blijkt vooral uit heel veel grijs en twijfels te bestaan.

‘HOW TO HAVE SEX’ werd door regisseuse Molly Manning Walker losjes gebaseerd op autobiografische ervaringen, en is een prachtige, krachtige oefening in nuance over complexe zaken die al te vaak samengevat worden in makkelijke kreten – van ‘Ze hebben het zelf gezocht!’ tot ‘Alle mannen zijn varkens!’.

Bovendien weet ze de vakantie- en feestroes magistraal te vatten in haar beelden: de manier waarop ze de delirische, sexy feestbeelden laat overgaan in het opkomende ochtendgloren en de vieze-smaak-in-de-mond-kater nadien getuigt van groot filmisch Continue reading “HOW TO HAVE SEX (Molly Manning Walker)” »

HOLLY (Fien Troch)

Geplaatst op door

HoHollylly is een onopvallend vijftienjarig meisje dat wat als een stille outsider door haar schoolse leven glijdt.
Veel vrienden heeft ze niet, en ze lijkt ook niet speciaal uit te blinken in één of ander vak.
Tot ze op een dag een vreemd voorgevoel krijgt. Ze belt af voor school, en waarschuwt die ook – en haar voorgevoel blijkt juist, want een brand op de school loopt die dag dodelijk af.
Plots zijn alle ogen op Holly en op haar ‘speciale gave’ gericht….

‘HOLLY’ ging in wereldpremière op het Filmfestival van Venetië, waar de jonge Cathalina Geeraerts met haar debuut meteen de Prijs voor Beste Acteerprestatie mee naar huis Continue reading “HOLLY (Fien Troch)” »